Początkowo, a także przy zarażeniu niewielką liczbą owsików, dziecko może nie mieć żadnych objawów choroby. Nasilają się one wraz z czasem trwania zarażenia oraz zakażeniem większą liczbą tych pasożytów.
Najczęściej główną dolegliwością jest nieprzyjemne swędzenie w okolicy odbytu, które wzmaga się przede wszystkim wieczorem i w nocy. To wtedy aktywizują się samice wędrujące do okolic odbytu, gdzie składają jaja.
Swędzenie towarzyszące poruszającym się owsikom może prowadzić do zaburzenia snu u dziecka (bezsenność, nadmierna senność, wybudzanie się w nocy, „wędrowanie” po łóżku).
Jeśli choroba trwa długo, jako konsekwencja przewlekłego zmęczenia wynikającego z niewyspania, zarażenie owsikami może powodować bladość skóry, „sińce” i „worki” pod oczami oraz prowadzić do kłopotów z koncentracją. Dziecko często staje się nadpobudliwe i niespokojne. Objawami tego może być zgrzytanie zębami i moczenie nocne. Maluch może mieć gorszy apetyt. Z tego powodu może chudnąć i słabo przybierać na wadze.
Długo nieleczone zarażenie owsikami może wywoływać zmiany na skórze w okolicy odbytu: zaczerwienienie, przeczosy (czyli linijne powierzchowne zadrapania), czasami z towarzyszącym stanem zapalnym skóry. Dziewczynki z powodu choroby mogą uskarżać się na nieprzyjemne swędzenie i pieczenie sromu (zapalenie sromu) spowodowane najczęściej zajęciem tej okolicy przez owsiki. Obecność owsików można stwierdzić, oglądając okolicę odbytu dziecka w nocy lub nad ranem. Badanie kału w kierunku pasożytów najczęściej nie wykazuje obecności tych pasożytów.
Autor: dr Jolanta Popielska
Wróć do listy artykułów
